Al bijna zeventig jaar is het hertenkamp in de Bloemenbuurt een begrip in Purmerend. Het werd met het ontwerp van de eerste nieuwbouwbuurt na de oorlog meegenomen. Vlakbij het stadscentrum is het sindsdien een aanlooppunt voor jong en oud. Er is veel te zien en te horen: uiteraard herten, maar ook schapen, geiten en allerlei pluimvee. Dieren die gek zijn op groente en fruit, en de eenden op brood.
Het initiatief voor het hertenkamp kwam van toenmalig hoofd van de gemeentelijke Plantsoenendienst, de heer Van der Sloot. Met respect voor de natuur en de stedelijke bewoners daarmee bekend te maken ontwierp hij het. Met ook een vijver. Op dinsdagmiddag 26 juni 1956 werd het geopend. Bij de poort in de Anjelierenstraat arriveerde een veewagen met daarin vier hinden. ‘Maar er komt nog een bok bij om de zaak wat op te vrolijken’, schreef de krant van de woensdag erna. De eerste jaren na de opening waren er ook een stel lama’s, maar dat bleek teveel van het goede. Het terrein was er niet op berekend, te beperkt, en dat gaf onderling chagrijn. De lama’s spuwden af en toe ook naar het publiek, en dát moet je in de Bloemenbuurt niet te vaak doen.
Tot begin jaren tachtig werd het hertenkamp door de Plantsoenendienst beheerd. Toen kon dat financieel niet meer door stijgende personeelskosten. De oplossing kwam met hulp van het wijkopbouwwerk: een groep buurtbewoners nam de dagelijkse zorg en aandacht voor de dieren over, terwijl de voerkosten en het onderhoud voor de gemeente bleven. De vrijwilligersgroep dunde in de loop der jaren uit maar met name door de inzet van één van hen, Leo Wardenaar, kon deze opzet ruim dertig jaar bestaan. Tot genoegen van de buurt. Dat bleek toen hij er om gezondheidsredenen mee moest stoppen en de gemeente dat moment aangreep om met het hertenkamp te stoppen. Het werd als leuke plek voor wat nieuwbouwwoningen gezien. Behalve door de buurt.
Een drukbezochte protestbijeenkomst in het voorjaar van 2014 in gebouw P3 deed de gemeente inzien dat het hertenkamp onmiskenbaar vergroeid was met de Bloemenbuurt. Het mocht blijven bestaan op voorwaarde dat het beheer door een Stichting zou worden opgepakt en in de doelstelling ook de sociale functie van het hertenkamp gestalte zou krijgen. En de Stichting Hertenkamp Bloemenbuurt kwam er, zelfs zonder hulp van het opbouwwerk. Het bestuur beheert, terwijl de financiën ervoor via subsidies, fondsen en donaties worden geworven.
Naast een bestuur is er een werkgroep die de dagelijkse zorg voor de dieren garandeert en ook het onderhoud van de voorziening, soms middels een klussendag met ook anderen. De sociale functie bestaat uit de dagelijkse aanloop van jong en oud, de buurtborrels die tenminste twee maal per jaar bij het hertenkamp worden georganiseerd, de relatie met basisschool Willem Eggert en de dagbesteding met cliënten van de Prinsenstichting. Kortom, het hertenkamp kent inmiddels een lange maar ook veelbelovende geschiedenis. Zeventig jaar jong met een mooie toekomst.